Soms reis ik in een droom
Door een omgekeerde tijd
Langs een omgekeerde weg
Die van nu naar vroeger leidt
Het verleden heeft de toekomst
Want de toekomst is geweest
In een omgekeerde wereld
Waar de klok naar links beweegt
En de liefde die voorbij is
Vindt de weg terug naar de bron
Om in schoonheid te verdwijnen
Op de dag dat het begon
En de lente wordt weer winter
De elke oorlog die verdwijnt
En de stukgeschoten steden
Staan opeens weer overeind
Wat vergaan was en verloren
Wordt geboren uit het graf
Ik leer het evenwicht verliezen
En ik leer het lopen af
En ik leer om los te laten
Want je neemt steeds minder mee
In een omgekeerde wereld
Waar de klok naar links beweegt
Zo komt alles bij de oorsprong
In een punt weer bij elkaar
Alle voor en tegenstanders
Alle liefde alle haat
Alle wegen komen ergens
Bij een tweesprong weer bijeen
Wat vervreemd was
Komt weer samen
Daarna staan we weer alleen
En de verte wordt steeds verder
En de leugen wordt weer waar
Zo komt alles bij de oorsprong
In een punt weer bij elkaar
Stef Bos's song "In De Tijd" delves into the intricate interplay between time, memory, and existence, weaving a rich tapestry that invites listeners to reflect on their own experiences and perceptions of these concepts. The opening verses transport us into a dreamlike state where the singer embarks on a surreal journey through a world where time flows in reverse. This reversal not only implies a longing for the past but also highlights the often cyclical nature of time itself. By moving from the present to the past, the lyrics suggest that our memories and experiences shape who we are in the present. This exploration of time challenges conventional notions; instead of linear progression, it presents time as a fluid and malleable entity.
In this world where “the clock moves to the left,” Bos introduces a profound commentary on love and loss. The notion that "the past has the future" indicates a nostalgic yearning for lost connections and moments that have shaped our identities. As the singer reflects upon love that has faded, the lyrics propose that these feelings can find their way back to their source, implying that love, like time, is not strictly bound by linear constraints. Instead, it can reemerge, bringing with it the beauty and significance of its origins, eventually leading to a complete cycle where everything begins anew. This intertwining of love, time, and memory hints at a cosmic order where beginnings and endings are not as separate as they seem.
The imagery of contrasting seasons—where “spring becomes winter”—evokes a sense of transformation and rebirth amid destruction. The lyricism paints a picture of hope: even decimated cities can rise again, symbolizing resilience and renewal. It recognizes the scars of the past, yet it holds an optimistic view of the future, where what has been destroyed or lost can be resurrected, reinforcing the idea that life and time are entwined with cycles of creation and loss. The reference to “learning to lose balance” suggests a personal struggle; as one navigates the complexities of relationships and experiences, they must also learn to adapt and let go. This theme resonates with the human condition, as we often find ourselves in a delicate dance between holding on and moving forward.
As the song progresses, it reveals that all narratives—of love, conflict, and existence—eventually converge at their origins. The lyric about roads merging at a crossroads captures the essence of choices and the paths we traverse. It indicates that all experiences, whether they be of joy or sorrow, will ultimately converge to reveal the interconnectedness of all human experiences. In a world governed by contradictions, where “the distant becomes more distant” and “the lie becomes truth,” Bos brilliantly encapsulates the complexities and paradoxes inherent in life. The conclusion suggests a moment of reckoning, where everything comes together at a singularity, emphasizing the hope for reconciliation amidst division, despite the inevitable solitude that accompanies individual existence. This cycle of gathering and dispersing represents the essence of life itself—an endless journey of connection, disconnection, and the quest for meaning amidst the tides of time.
Soms reis ik in een droom
Af en toe bevind ik me in een etherische staat waarin ik door mijn gedachten en emoties reis.
Door een omgekeerde tijd
In deze droomervaring keer ik de werking van de tijd om, alsof ik de chronologie van mijn leven kan herschikken.
Langs een omgekeerde weg
Ik volg een pad dat niet de gangbare richting opgaat, maar me terugbrengt naar momenten uit het verleden.
Die van nu naar vroeger leidt
Dit pad voert me niet naar de toekomst, maar laat me herbeleven wat er geweest is.
Het verleden heeft de toekomst
Er zijn elementen uit mijn verleden die een directe invloed en betekenis hebben voor hoe ik de toekomst zie.
Want de toekomst is geweest
De toekomst is als een echo van het verleden; wat voor mij ligt is gevormd door wat al is gebeurd.
In een omgekeerde wereld
Ik bevind me in een alternatieve realiteit waarin de gebruikelijke regels en verwachtingen niet gelden.
Waar de klok naar links beweegt
In deze wereld functioneren de tijd en de gang van zaken niet zoals normaal; ze draaien om en keren zich terug.
En de liefde die voorbij is
De liefde die verloren of vergeten leek, heeft nog steeds zijn waarde en kan opnieuw worden ontdekt.
Vindt de weg terug naar de bron
Deze liefde herleeft en keert terug naar zijn oorsprong, de plek waar het ooit is begonnen.
Om in schoonheid te verdwijnen
Deze herontdekte liefde vervult het bestaan met schoonheid voordat ze weer uit het zicht verdwijnt.
Op de dag dat het begon
Deze momenten van schoonheid en verbinding zijn verwoven met de oorspronkelijke start van de liefde.
En de lente wordt weer winter
Seizoenen van het leven kunnen omkeren; wat eens bloeide, kan wonden en verwondingen aan het licht brengen.
De elke oorlog die verdwijnt
De strijd en de conflicten die ons leven beheersen kunnen ook verdwijnen, als sneeuw voor de zon.
En de stukgeschoten steden
De verwoeste en beschadigde plekken in ons leven of onze herinneringen kunnen weer tot leven komen.
Staan opeens weer overeind
De dingen die gebroken waren, vinden op onverklaarbare wijze hun kracht en stabiliteit terug.
Wat vergaan was en verloren
Tijd en omstandigheden vernietigen wat eens bestond, maar het kan opnieuw ontstaan vanuit de schaduw.
Wordt geboren uit het graf
Dingen die als dood of vergeten werden beschouwd, kunnen weer tot leven komen uit hun eigen afgrond.
Ik leer het evenwicht verliezen
Ik kom tot de ontdekking dat het leven zijn stabiliteit verliezen kan en dat chaos soms niet te vermijden is.
En ik leer het lopen af
Al deze lessen geven me het inzicht dat de reis zelf belangrijker is dan de bestemming.
En ik leer om los te laten
Ik begin te begrijpen dat niet alles in mijn leven vastgehouden kan worden; er is schoonheid in het loslaten.
Want je neemt steeds minder mee
In het leven leer ik dat het gewicht van ervaringen en verwachtingen steeds lichter moet worden.
In een omgekeerde wereld
Dit proces van loslaten vindt plaats in een werkelijkheid waar het normaal niet zo rechtlijnig is.
Waar de klok naar links beweegt
De aard van deze wereld herdefinieert hoe we tijd en ruimte ervaren, en brengt nieuwe inzichten.
Zo komt alles bij de oorsprong
Uiteindelijk zullen alle paden ons weer terugbrengen naar de kern van onze existentie.
In een punt weer bij elkaar
Alles convergeert op een cruciaal moment of plek, waar onze verhalen en ervaringen samenkomen.
Alle voor en tegenstanders
De tegenstellingen in ons leven – zowel de keuzes als de meningen die we hebben – worden samengebracht.
Alle liefde alle haat
De volle breedte van menselijke emoties, van vreugde tot verdriet, komt allemaal samen in deze culminatie.
Alle wegen komen ergens
Elk pad dat we bewandelen heeft een doel en leidt ons naar een soort bestemming of inzicht.
Bij een tweesprong weer bijeen
Op een kritiek punt in ons leven moeten we keuzes maken die ons weer verbinden met onze ware zelf.
Wat vervreemd was
Die dingen of mensen die voorheen ver van ons stonden, kunnen weer binnen handbereik komen.
Komt weer samen
De verloren verbindingen in ons leven kunnen opnieuw hersteld worden, alsof er een cirkel wordt gesloten.
Daarna staan we weer alleen
Ondanks de momenten van verbinding en samenkomst, resten we uiteindelijk weer met onze eigen gedachten en gevoelens.
En de verte wordt steeds verder
De afstand tussen ons en wat we onderweg willen bereiken of begrijpen lijkt steeds groter te worden.
En de leugen wordt weer waar
Wat ooit onwaar of bedrogen was, kan zo omgevormd worden dat het toch als waarheid wordt aangenomen.
Zo komt alles bij de oorsprong
Het proces voelt cyclisch aan, met alles wat we meegebracht hebben en vermengd met wat we leerden.
In een punt weer bij elkaar
Uiteindelijk zullen alle ervaringen, goede en slechte, ons terugbrengen naar waar we begonnen.
